به اندازه کافی جالب است که وحشی در واقع برنج چمپا شمال نیست. این فقط ظاهر، پخته و مانند برنج عمل می کند تا نامش را قرض بگیرد. برنج وحشی در واقع از دانه هایی ساخته شده است که از نوعی علف مرداب به دست می آید.
آنتی اکسیدان بیشتری نسبت به برنج واقعی دارد و ممکن است به بهبود سلامت قلب و کاهش خطر ابتلا به دیابت کمک کند. مانند برنج سفید دانه بلند، بافتی کرکی دارد اما طعم روستایی و خاکی بیشتری دارد. عکس بالا مخلوطی از برنج وحشی و قهوه ای است.
این برنج دانه کوتاهتر تا متوسط است که پس از پخته شدن چسبناک می شود. طعم های زیادی را به خود جذب می کند و مانند سایر انواع برنج چسبنده می تواند در سوپ ها و خورش ها مقاومت کند.
خب، بستگی دارد! این نسبت معمولاً 1 قسمت برنج به 1.5 یا 2 قسمت آب بسته به نوع آن است. من متوجه شدم که دانه بلند به مقدار بیشتری آب نیاز دارد (1½ تا 2 قسمت)، دانه متوسط کمی کمتر (1½ تا 1¾ قسمت) و دانه کوتاه کمترین نیاز را دارد اما اغلب برای چند ساعت در آب سرد خیس می شود. سپس بخار پز شود، نه در آب بجوشد.
بهترین مکان برای بررسی پیشنهادات سازنده در پشت کیف است. معمولاً مقدار توصیه شده برنج به مایع وجود دارد که باید دنبال شود. اغلب اوقات گزینه ای برای اضافه کردن حدود ¼ فنجان بیشتر یا کمتر برای تولید محصول خشک تر یا مرطوب تر وجود دارد.
برنج خشک پس از پخته شدن چقدر محصول می دهد؟
برنج خشک معمولاً می تواند حدود سه برابر اندازه خود پف کند. یک فنجان برنج خشک می تواند 3 فنجان برنج پخته را برای اکثر انواع بدست آورد. اندازه کلی توصیه شده برای سرو 1 اونس برنج خشک، حدود ½ فنجان پخته شده است.
من متوجه شده ام که اکثر برچسب های روی محصولات برنج می گویند ¼ فنجان برنج خشک یک وعده است، بنابراین تولید کنندگان حدود ¾ فنجان برنج پخته شده را برای هر نفر تخمین می زنند.
