در سس سویا کوچک در طی تخمیر، آنزیم‌های کپک روی پروتئین‌های سویا و گندم عمل می‌کنند و به تدریج آنها را به اسیدهای آمینه تجزیه می‌کنند. نشاسته ها به قندهای ساده تبدیل می شوند و سپس به اسید لاکتیک و الکل تخمیر می شوند.
پس از تکمیل فرآیند پیری، مخلوط روی پارچه گذاشته و فشار داده می شود تا مایع آزاد شود. این مایع سپس پاستوریزه می شود تا هر گونه باکتری را از بین ببرد. در نهایت، بطری می شود.
سس سویا با کیفیت بالا فقط از تخمیر طبیعی استفاده می کند. این گونه‌ها اغلب با برچسب «دم‌آوری طبیعی» نوشته می‌شوند. لیست مواد معمولاً فقط شامل آب، گندم، سویا و نمک است.
با مخلوطی از دانه های سویا، گندم برشته، کپک و آب نمک درست می شود که
پنج تا هشت ماهه است. پوره حاصل فشار داده می شود و
مایع سس سویا پاستوریزه و بطری شده است.
تولید شیمیایی روشی بسیار سریعتر و ارزانتر برای تهیه سس سویا است. این روش به هیدرولیز اسیدی معروف است و می تواند به جای چندین ماه، سس سویا را در چند روز تولید کند.
در این فرآیند، دانه های سویا تا 176 درجه فارنهایت (80 درجه سانتی گراد) حرارت داده می شوند و با اسید هیدروکلریک مخلوط می شوند. این فرآیند پروتئین های موجود در سویا و گندم را تجزیه می کند.
با این حال، محصول به دست آمده از نظر طعم و عطر جذابیت کمتری دارد، زیرا بسیاری از مواد تولید شده در طی تخمیر سنتی وجود ندارند. بنابراین رنگ، طعم و نمک اضافی اضافه می شود.
علاوه بر این، این فرآیند برخی از ترکیبات نامطلوب را تولید می کند که در سس سویای تخمیر شده به طور طبیعی وجود ندارد، از جمله برخی مواد سرطان زا.
در ژاپن، سس سویا که در یک فرآیند صرفاً شیمیایی دم می‌شود، سس سویا محسوب نمی‌شود و نمی‌توان آن را به این عنوان برچسب زد. با این حال، ممکن است برای کاهش هزینه ها با سس سویا سنتی مخلوط شود.
در کشورهای دیگر، سس سویا تولید شده به روش شیمیایی ممکن است همانطور که هست فروخته شود. این معمولاً نوعی سس سویا است که در بسته‌های کوچکی که همراه با وعده‌های غذایی بیرون آورده می‌شود، پیدا می‌کنید.
اگر حاوی سس سویای تولید شده شیمیایی باشد، برچسب “پروتئین سویای هیدرولیز شده” یا “پروتئین گیاهی هیدرولیز شده” را نشان می دهد.
